Persoonlijke ervaringen: Raad van Toezicht

In dit artikel

Als Theanne solliciteert naar een plaats in de Raad van Toezicht wordt ze afgewezen. “De reden die ik daarvoor kreeg? Een gebrek aan testosteron.”

 

Als ze hoort dat ze is uitgeloot voor de studie Geneeskunde, kiest Theanne voor de opleiding tot verpleegkundige. Als verpleegkundige werkt ze jarenlang op de spoedeisende hulp en als coördinator bij Artsen Zonder Grenzen. Na een tijd in het vak is ze klaar voor een nieuwe uitdaging. De Verpleegkundige Adviesraad zoekt op dat moment een voorzitter en ondanks het feit dat Theanne enthousiast is over deze vacature reageert ze niet. “Hoewel het een mooie, volgende stap in mijn loopbaan zou zijn durfde ik toch niet te solliciteren. Ik was bang dat ik te weinig ervaring zou hebben.” Uiteindelijk gaat de baan naar een man die een stuk minder ervaring heeft dan Theanne. “Ik ben te voorzichtig geweest en heb mijn eigen kunnen onderschat. Helaas zie ik dat andere vrouwen dat ook doen.”

         Theanne ontwikkelt zich verder. Ze rondt een masteropleiding Bestuurskunde af en gaat aan de slag bij de overheid. Als er een plaats vrij is in de Raad van Toezicht van een zorgorganisatie, grijpt Theanne – weer een aantal jaar werkervaring rijker – ditmaal wél haar kans. “Er zaten op dat moment vier mannen en één vrouw in de raad. Ze waren op zoek naar een vrouw om de zesde plek te vervullen.” Na een succesvolle gespreksronde moet Theanne een video-pitch insturen. Kort daarna ontvangt ze een afwijzing. “De reden die ik daarvoor kreeg? Een gebrek aan testosteron!” Verdere uitleg en feedback krijgt ze niet. “Kennelijk is masculien nog steeds de norm.”